Het gaat hierbij om een gezin van 6 kinderen, waarvan een dochter, in de agrarische sector.
In het verleden waren er al problemen binnen het gezin bij transacties van tuinbouwbedrijven.
Mede hierdoor waren er twee groepen in het gezin die tegenover elkaar stonden en ook geen contact meer met elkaar onderhielden.
De enige schoonzoon had een goede baan en regelde altijd de belastingaangiften voor zijn schoonouders en heeft ook in belangrijke mate de aangifte erfbelasting van zijn schoonvader geregeld en wel in overleg met zijn schoonmoeder. De schoonzoon lag bij de andere groep niet goed, ook vanwege zijn houding binnen het gezin. Bij het overlijden van moeder gaven dochter en schoonzoon aan, dat moeder al haar gouden sieraden had toegezegd aan haar enige dochter.
Hiervan was echter niets vastgelegd (geen codicil) en er was ook geen executeur bij testament benoemd. Hierdoor was er ook geen overeenstemming, wie een en ander zou regelen. Uiteindelijk is aan een van de regisseurs gevraagd de nalatenschap af te handelen en de aangifte erfbelasting te verzorgen. Beide partijen gingen hiermee akkoord.
Het grootste probleem was de verdeling van de sieraden, want de partij tegenover dochter en schoonzoon accepteerde niet de toezegging van moeder dat de sieraden naar de dochter zouden gaan. Zij gaven aan dat hiervoor geen schriftelijk bewijs was. Als de schoonzoon zo bijdehand was, dan had hij wel voor een codicil gezorgd.
Via enkele gesprekken en mailverkeer gingen de partijen akkoord met een taxatie van de sieraden en kon ieder kind aangeven wat hij of zij wilde hebben tegen de getaxeerde waarde.
Bij meerdere aanvragen voor een bepaald sieraad zou geloot worden.
Uiteindelijk zijn bijna alle betreffende sieraden naar de dochter gegaan, maar heeft zij daarvoor wel de getaxeerde prijzen moeten betalen.
Met afzonderlijke sessies is de aangifte erfbelasting akkoord bevonden en door alle partijen getekend! Iedereen toch tevreden.